ÇİÇEK BAHÇESİ 4, BAŞLIK: BEN İSTANBUL'UM
Ben İstanbul’um
Tüm yaşanmışlıklarına rağmen, bir çocuk gibi tertemiz,
Işıl ışıl parlıyor gözlerinin içi.
Soluk soluğa kalmış, çok şey yaşamış,
Ve yanakları kızarmış İstanbul’un.
Hem korkulu hem ümitli, bana bakıyor İstanbul’um.
Görebilmek için gözlerindeki ışıltının sebebini
Hizasına çöküp ellerinden tutup ışığa bakıyorum.
Görüveriyorum kurtulmasının sevincini 6 Ekim’deki.
“Seni anneme ve kardeşime götüreyim” diyor hemen sonra;
Önce Eminönü’ne gidiyorum
Muazzam Galata Kulesi’nden adını alan köprüsü kapanıyor
Ve bakışlarımı sağ gözünden sol gözüne taşıyorum.
Gözbebeğinde bir günbatımı, fakat umut vadeden türden.
Bir kuş sürüsü geçiyor sonra Kız Kulesinin tam üstünden.
Saatlerce seyrediyor fakat bir türlü alışamıyorum,
Sıradanlaştıramıyorum .
Seni hatıralarıma götüreyim diyor,
Kendimi Fatih’te surların delinmiş kısmında buluyorum.
Hayallerine, sevdalarına, ukdelerine, pişmanlıklarına… götürüyor beni.
Yoruluyorum, diyorum, “sen nasıl dayanıyorsun?”
“Yorulmam” diyor,
Çünkü ben İstanbul’um…
Yazan: Sedanur Harman
Not: Yorumlarınızı ve desteklerinizi bekleriz inşâAllah.
İnstagram hesabımız:
https://www.instagram.com/arikovaniblog/
Mail: arikovaniblog@gmail.com
Kalemine emeğine sağlık... Çok güzel ve çok anlamlı olmuş...
YanıtlaSilAnlamları gösterip Kağıda Döktüren'e şükürler, paylaşılanları anlayan yüreklere teşekkürler 🤍🐝
Sil